Ndalesa nga pornografia për një muaj mund të duket si një sfidë personale ose si një “detoks dixhital” pa shumë ndikim, por studimet dhe përvoja e mijëra njerëzve tregojnë të kundërtën. Trupi dhe veçanërisht truri reagojnë fuqishëm ndaj ndërprerjes së një zakoni që shpesh ndodh në heshtje, por që ndikon në shumë nivele të jetës sonë.
Në javën e parë, ndjesia më e zakonshme është ajo e zbrazëtisë. Truri, i mësuar të marrë doza të menjëhershme të dopaminës përmes shikimit të videove erotike, papritur hyn në një gjendje “krize”. Ndodh nervozizëm, mungesë përqendrimi, madje edhe lodhje mendore pa shkak të dukshëm. Është e ngjashme me simptomat e varësisë, pasi pornografia për shumëkënd është bërë një mënyrë për të shmangur stresin, ankthin apo vetminë.
Por ndryshimet më të forta nisin pas ditës së dhjetë. Rënia e dopaminës fillon të zëvendësohet me një rritje graduale të vetëkontrollit. Ndjeshmëria emocionale rritet. Dëshira seksuale nuk shuhet, por kthehet në një formë më të natyrshme dhe të balancuar. Ëndrrat erotike bëhen më të pranishme dhe për shumë persona, intimiteti me partnerin përmirësohet ndjeshëm.
Në javën e tretë dhe të katërt, shumë raportojnë për rritje të fokusit, energjisë, dhe qartësisë mendore. Studimet neurologjike kanë treguar se shmangia e pornografisë lidhet me një aktivitet më të lartë në zonat e trurit që kanë të bëjnë me vendimmarrjen, përqendrimin dhe stabilitetin emocional.
Por ndoshta efekti më i rëndësishëm është ai në marrëdhëniet reale. Pa stimuj artificialë, truri fillon të vlerësojë më shumë kontaktin fizik, emocionin e ndërsjellë dhe dëshirën autentike. Pritshmëritë e ndikuara nga pornografia zvogëlohen dhe vendin e tyre e zë një lidhje më e thellë me trupin dhe ndjenjat e partnerit.
Nuk është fjala për moralizim, por për vetëdije. Një muaj pa pornografi nuk është thjesht një sfidë – është një zbulim i asaj çfarë ndodh kur ia kthen vëmendjen vetes, dhe jo ekranit.
/Prive By Liberta Spahiu