Një mesazh i ndarë nga opinionistja Neda Balluku ka ndezur një debat të fortë në rrjetet sociale. Ajo, përmes një videoje të realizuar nga Parku i Liqenit në Tiranë, u shpreh e revoltuar ndaj prindërve të rinj që ua besojnë rritjen e fëmijëve gjyshërve të tyre.
“A ka mundësi të mos ia lini prindërve tuaj kalamajtë se ua nxitë jetën?”, tha Neda. “Po ua merrni edhe ato pak vite që iu kanë ngelur për të jetuar sepse kanë vuajtur me prindërit e tyre, familjet e tyre, të gjithë të varfër, pa asnjë lloj mundësie.”
Deklarata u shpërnda me shpejtësi në rrjet dhe në llogarinë zyrtare të Prive në Instagram, duke ndarë publikun në dy kampe. Shumë komentues e mbështetën Nedën për sinqeritetin dhe guximin, por po aq të shumtë ishin edhe ata që e konsideruan këtë qasje të shkëputur nga realiteti i përditshëm i shumicës së familjeve shqiptare.
Në këtë polemikë është përfshirë edhe gazetarja e njohur Sonila Meço, e cila ka reaguar me një mesazh të gjatë dhe prekës, ku rrëfen përvojën e saj si nënë, gazetare dhe pjesë e një sistemi që – siç thotë ajo – ka privatizuar plotësisht barrën e prindërimit.
“Fëmija është një pasuri publike, por rritja e tij është lënë si një ‘ndëshkim’ privat”, shkruan Meço. “Tepër cinike të shohësh të panjohur në rrugë e t’i përcaktosh si gjyshër ‘të dënuar’ me rritje nipërish e mbesash.”
Ajo thekson se shumë prindër nuk kanë luksin të zgjedhin ndryshe: “Shumë nuk i lejon jeta. Ose më saktë: nuk i lejon sistemi. Nuk është e drejtë të masim të gjithë me të njëjtën kut morali, kur rrugët që ndjekim janë kaq të ndryshme.”
Gazetarja rikujton edhe kohën kur, për shkak të profesionit në media, ishte e detyruar të punonte pa orar dhe pa ndihmë:
“E kam provuar mbi shpinë, kur puna në media më mbante pa orar… Prindërit e tim shoqi ishin shpëtimi për një familje të re, që vajza të rritej me dashuri e kujdes.”
Sipas saj, realiteti i shumë familjeve është i vështirë, madje i pamëshirshëm. “Kur punon nga mëngjesi në darkë, për një rrogë që nuk mjafton, kur çerdhja është plot, dadoja e papërballueshme dhe shteti nuk ekziston… çfarë bën? U thua gjyshërve: ‘Ma mbani dhe kësaj here!’ Dhe ata i mbajnë.”
Meço pranon që gjyshërit janë të lodhur, por thekson se problemi nuk është tek prindërit, por tek shteti:
“Jam dakord se gjyshërit janë të lodhur, por jo vetëm nga rritja e detyruar e nipërve dhe mbesave, por nga një sistem që i trajton si barrë dhe jo si pasuri.”
Ajo kritikon mungesën e politikave sociale për familjen dhe fëmijët, duke shtuar:
“Shteti s’ofron kujdes real për fëmijët e vegjël. Çerdhet dhe kopshtet publike nuk i përmbushin nevojat, janë të mbipopulluara, ndërsa ato private janë të papërballueshme për shumicën.”
Në fund të reagimit të saj, Meço sjell një reflektim të fortë:
“Nuk ka politika që ndihmojnë me strehimin, kujdesin ndaj fëmijës, përkrahjen psikologjike apo fleksibilitetin në punë. Të bëhesh prind sot është një barrë private në një shtet që s’ka asnjë përgjegjësi publike.”
Reagimi i saj u mirëprit gjerësisht nga ndjekës të shumtë që ndihen të përfaqësuar në këtë realitet të vështirë social dhe ekonomik, ku gjyshërit shpesh janë hallka e vetme që mban të qëndrueshme një familje të re.
Po ju, çfarë mendoni? Është mungesë përgjegjësie ndaj brezit të vjetër, apo mungesë përkrahjeje ndaj brezit të ri? Na tregoni mendimin tuaj në komente.
/Prive By Liberta Spahiu
